Właściwości babki lancetowatej są znane od czasów starożytnych. Jest przydatny w leczeniu przeziębień ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i przeciwkaszlowe. Przyspiesza gojenie się ran, łagodzi oparzenia i zapobiega odmrożeniom.
Babka lancetowata (łac. Plantago lenceolata), to roślina wieloletnia należąca do rodziny babkowatych. Gatunek ten występuje powszechnie w Europie, w tym w Polsce oraz w Afryce Północnej. Został nawet sprowadzony na Madagaskar, do Ameryki Północnej i Południowej. Szybko przystosowuje się do różnych warunków i jest szeroko rozpowszechniony. Można go znaleźć na poboczach dróg, łąkach i polanach. Często uważana jest za chwast lub roślinę ruderalną.
Babka lancetowata – właściwości
W medycynie ludowej roślina ta wykorzystywana jest już od czasów starożytnych. Naukowcy uważają, że roślina ta ma ponad 4000 lat. Używano jej do leczenia zaparć, kaszlu i zmniejszania stanów zapalnych. W medycynie perskiej używano babki lancetowatej do leczenia epilepsji i chorób oczu, a także stanów zapalnych jamy ustnej i krwawienia macicy.
Przeprowadzono liczne badania, które potwierdziły skuteczność i zastosowanie m.in.
- przeciwgorączkowe,
- stosować jako środek hamujący kaszel,
- przeciwzapalne,
- przeciwkrwotoczne,
- przeciwinfekcyjne,
- diuretyczny,
- środek przeczyszczający,
- ściągający,
- hemostatyczne.
Surowcem farmaceutycznym są liście babki lancetowatej. Należy je zbierać w okresie kwitnienia (od maja do września), a następnie suszyć w temperaturze pokojowej w przewiewnym miejscu.
Zastosowanie babki lancetowatej
Ściągające, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne działanie zawdzięczamy głównie garbnikom, irydoidom i śluzom. Wyciągi z liści babki lancetowatej mają również działanie rozkurczające mięśnie gładkie oskrzeli i mniej stymulujący wpływ na układ odpornościowy. Oznacza to, że wyciągi z tego surowca mogą być z powodzeniem stosowane podczas uporczywego, mokrego kaszlu i gorączki.
Znane od czasów starożytnych właściwości gojenia ran i regeneracji wykorzystywane są do dziś. Zewnętrznie babka lancetowata może być stosowana w:
- oparzeniach
- odmrożeniach
- wrzodach
- zapaleniach spojówek i powiek
- zapaleniach jamy ustnej.
Uważa się również, że babka lancetowata ma właściwości przeciwnowotworowe i antyoksydacyjne. Zawdzięcza je flawonoidom.
Babka lancetowata – dawkowanie
Dzienne spożycie to 3-5g surowca, 1-3 razy dziennie.
Skutki uboczne babki lancetowatej
Skutki uboczne stosowania babki lancetowatej są rzadkie. Do tych skutków ubocznych można zaliczyć:
- mdłości,
- wymioty,
- biegunka,
- wzdęcia,
- wrażliwość skóry,
- stany zapalne skóry.
Wiele z działań babki lancetowatej, które zostały odkryte w czasach starożytnych, są nadal wykorzystywane dzisiaj. Babka lancetowata może być stosowany miejscowo lub doustnie dzisiaj ze względu na jego potencjalne korzyści terapeutyczne i niskie ryzyko skutków ubocznych.
